ZEYNEP - Seni Seviyorum

                       ----12.12.2012----


(Z)aman durmalı gözlerine bakarken, Okumalısın şiir gibi senin sevdiğini. Şehrin tüm kalabalığı sen olmalısın Ve ben olmalıyım tutsak kaldığım gözlerinde. Hiç yalnız kalmayacakmış gibi sevmeliyim seni.. Prangalanırken gözlerim gözlerine tutkulu bakarken....
(E)llerini tutmalıyım apansız, koşmalıyız göğe doğru Tomurcuklar filizlenirken bahar bizi anlatmalı çiçeklere Sonra sen kokmalı tenim... Miskler yayılırken etrafa sevmeliyim seni.... En güzel gülü koklar gibi...
(Y)ağmurlar yağarken aniden, Sarmalıyım seni Gözlerinden tuz yerine, yağmur damlası süzülmeli... Islanmanın en yoğun halinde, sırılsıklam Toprağa inen her bir damlada sevmeliyim seni... Nurunu saçarken gökkuşağı, rengarenk...
(N)efesim kesilmeli seni görünce, rengim atmalı Heyecandan dilim lal olmalı, Kopup gitmeli seni çok seviyorumlar dilimin ucundan Ayrılık küsüp gitmeli, hatta çatlayıp ölmeli bizi görünce... Ağırdan bürünürken benliğim sana, sevmeliyim seni Yüzüm seni yansıtırken aynalarda, gözüm seni görürken...
(E)şsiz sözler dokunmalı yüreğine, gönlümden savrulan Şarkılar sana söylenmeli, destanlar ikimize yazılmalı Adını anmak olmalı sevgiyi çağıran kaf dağından Anka’lar taşımalı zümrüt yüreğini.... Masallar kadar tertemiz sevmeliyim seni... Evvel zaman içinde, ahir zaman sonsuzluğuyla....
(P)apatya sevdalar uzak olmalı, gül dururken ...ve dökerken yapraklarını Seviyor, seviyor, seviyor... Bazen kıpkırmızı, bazen pembemsi... Gülün dikeni batarken de sevmeliyim seni... Zehriyle ölüme gülerken de.... Sonsuzluğum iki dudağının arasında yaşatır beni,